جدول جو
جدول جو

معنی گل و شل - جستجوی لغت در جدول جو

گل و شل
(گِ لُ شُ)
در تداول عامه، بر زمین پر گل و لای اطلاق شود و کلمه شل بمعنی روان خلاف سفت است، چنانکه پس از آمدن باران گویند: کوچه گل و شل است
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(خُ لُ وِ)
دیوانه. سفیه. ساده لوح. خل و چل. خل و دیوانه. (یادداشت بخط مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(شُ لُ وِ)
پریشان و آشفته و درهم و بی نظم: عمامۀ شل و ول، شوریده گوریده. (یادداشت مؤلف). چیزی که اجزای آن کاملاً بایکدیگر ارتباط محکم نداشته باشد. لباسی که برای تن کسی گشاد باشد و بر تن او آویزان شود و نظایر و اشباه آن. (فرهنگ لغات عامیانه) ، بی حال. آنکه مواظب درست نگاه داشتن جامه های خود بر تن نیست. (یادداشت مؤلف). سست. وارفته. (فرهنگ فارسی معین)
لغت نامه دهخدا
(خُ لُ چِ)
ساده لوح. دیوانه گونه. ساده و سفیه. (یادداشت بخط مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(شَ لُ پَ)
شل و پر. و رجوع به شل شود
لغت نامه دهخدا
(حِل لُ بِل ل)
مباح. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
تصویری از شل و ول
تصویر شل و ول
پریشان و آشفته و درهم و بی نظم
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از خل و چل
تصویر خل و چل
دیوانه گونه، ساده لوح
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از خل و ول
تصویر خل و ول
سفیه، دیوانه، ساده لوح
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از شل و ول
تصویر شل و ول
((شُ لُ وِ))
سست و وارفته، آشفته، پریشان
فرهنگ فارسی معین
رها شدن از سرازیری همراه با ترس، از هم جدا شدن اجزای یک
فرهنگ گویش مازندرانی
شل و ول
فرهنگ گویش مازندرانی
نیم گرم، ولرم
فرهنگ گویش مازندرانی
بی حال –وارفته، بی حرکت، کج
فرهنگ گویش مازندرانی
سرشاخه
فرهنگ گویش مازندرانی
گل و لای
فرهنگ گویش مازندرانی
کج و کوله، کج و معوج
فرهنگ گویش مازندرانی
دلهره، دلواپسی
فرهنگ گویش مازندرانی